woensdag 20 augustus 2014

Die witte sokken kunnen uit

Die witte sokken kunnen uit. Ja, daar had mijn mannelijke tafelgenoot een punt. Gespreksonderwerp was ‘mijn wensenlijstje’ wat betreft een man. Waar hou je aan vast en wat zijn ‘nice to haves’. In de categorie: zijn karakter verander je niet maar die witte sokken kunnen uit.

Handdoek erover
Mijn coach zei het ook al eens. Dat je zijn karakter niet verandert en dat we allemaal ouder worden. Ik dacht nog: you’ve got a point there maar als ‘zijn kop’ me nu al niet aanstaat, hoe is dat dan over 20 jaar. Gooi je dan, net zoals bij een kanariepietje, een handdoek erover? Een jaar geleden was er zo’n tv-programma waarbij ze een aantal 30’ers en 40’ers in een huis stopten. Ze waren allemaal single en hun lijstje was ‘te lang’. Ok, dat begreep ik bij sommige kandidaten. Zoals die ene man die alleen een blonde vrouw wilde. Een blondine van max 1.70 m en met cup B. Ik dacht nog: nee jij trekt volle zalen. Ik geef toe: ben zelf altijd erg impressed van lange mannen met donker haar maar als ik ‘hem’ tegenkom en hij is kleiner dan 1.90 m en heeft blond haar dan denk ik echt wel; inpakken en wegwezen.

Cup B
Wil nou het geluk dat er een leuke man is die ik af en toe ontmoet op het flexwerkplekkantoor waar ik wekelijks werk. Lang, donker haar, volgens zijn Facebookprofiel nog single ook (ja dat heb ik inderdaad al opgezocht J). Hier is tie dan, mijn ‘maar’: hij rookt. Laat ik daar nou helemaal niet van zijn. Als hij eens een pafke doet op een feestje ofzo dan denk ik ok, kan ik mee leven. “Ja maar hij kan stoppen”, zei mijn mannelijke tafelgenoot en vroeg vervolgens: “is dat nu echt zo belangrijk voor je?” Mijn vriendin die ook bij het etentje was schoot me te hulp. “Voor Jessica is het een soort van way of living. Roken past niet bij een gezonde levensstijl dus ja, dat is belangrijk”. En daar heeft mijn vriendin helemaal gelijk in. Wat is een ‘wens’ en wat vind ik echt belangrijk. Het gaat er immers om dat je dicht bij jezelf blijft, bij je eigen normen en waarden. Toch vond de mannelijke tafelgenoot dat ik er voor moest gaan. Weet je wat: laat ik eerst eens een kletsje met hem doen want misschien is hij wel helemaal niet zo leuk als hij eruit ziet. Ken je dat? Zit je te dromen over iemand en idealiseer je hem of haar en blijkt je crush in real life een absolute ‘no go’. Meten = weten toch? Ach, wie denk ik wel niet dat ik ben. Ben zelf ook geen blondine met een cup B.

Elk nadeel heeft zijn voordeel
Misschien is het ook wel de tijd van het jaar. De zomer, verliefde stelletjes die hand in hand door de stad lopen, samen een ijsje eten of genieten van een drankje op het terras. Leuke foto’s van vrienden, collega’s, kennissen die op Facebook laten zien hoe gezellig, romantisch en leuk ze het hebben met ‘hun lief’. Ik tob al twee maanden over een te boeken singlereis. Want tja… het zal je maar net gebeuren dat je een singlevakantie hebt geboekt en je ‘hem’ tegenkomt. Ik wil ook zo’n verliefde-Facebook-romantisch-vakantiefoto. Dus stel ik het boeken van de singlereis zo lang mogelijk uit. Jammer want de singlevakantie van vorig jaar was enorm gaaf. En toch… ik wil met ‘hem’ op vakantie. Maarja… als er geen ‘hem’ is. Ik ga deze week boeken heb ik besloten, want intussen lijkt het wel herfst. Én ik ga mijn leven toch echt niet on hold zetten. Dit is immers mijn leven, ik leef nu. Wordt het tenminste geen discussie over de bestemming, wanneer we gaan, hoe lang en of het een hotel of camping wordt. Aan de andere kant… als ik met ‘hem’ zou zijn denk ik vast alleen maar: inpakken en wegwezen, desnoods met witte sokken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten