Daar lag ik dan... op de bagageband van Schiphol. Wekenlang had ik me verheugd op deze reis met mijn baas. Met 21 andere singles naar Cyprus. Cor en Don zouden ons vliegen. Dat is me toch een stel. Wie ik ben? Ik ben een singlekoffer. Geen leuke damesreistas die mijn handvat vasthoudt en nu ben ik mijn baas ook nog eens kwijt.
Fireball
Ik lag alweer een half jaar op zolder. Verrukt was ik dan ook toen ik mijn baas met zijn zus hoorde bellen. Hij vertelde enthousiast over de op handen zijnde trip. Ik had op zolder een muziekje opgezet om een vreugdedansje te doen. Al snel dreunde het opzwepende nummer 'Fireball' op de bovenste verdieping. "We gaan naar Cyprus", riep ik tegen mijn vriend de backpack. In de nacht van zondag op maandag werd ik achter in de auto gezet. Aangekomen op Schiphol bleek dat we 10 uur vertraging hadden. Ergens was ik opgelucht. Zo had ik nog wat extra tijd om kennis te maken met de andere singlekoffers en -tassen. Ja lach maar... ga er maar aanstaan. Je voelt als koffer het moment naderen. Het moment dat je op de weegschaal wordt gezet bij de incheckbalie. Je ziet je baas met een grote glimlach, want het moment dat er gevlogen wordt naar een zonnig oord komt dichterbij. Ik als koffer ben op zo'n moment echt single. Mijn baas en ik zijn vanaf dat moment gescheiden totdat we beide op de eindbestemming zijn. Ik word op een bagageband afgevoerd, ik stoot per reis gemiddeld negen keer mijn hoofd en ik word hardhandig het vliegtuig ingeslingerd.
Vergeet je tandenborstel niet
Maar niet afgelopen zondagnacht. Terwijl mijn baas de handen schudde van zijn reisgenoten ontmoette ik een alleraardigste paarse vrouwelijke reistas. Er waren nog meer leuke koffervrouwen en de mannen leken me aardige gasten. Prima lui om samen mee op de bagageband te rollen. Ondertussen was de vertraging al opgelopen tot 12 uur. Verrukt was ik toen ik hoorde dat ik nog een nachtje met mijn baas in een hotel op Schiphol mocht doorbrengen. De volgende ochtend stapte ik aan de hand van mijn baas de hotelbus in. Wederom op weg naar Schiphol. Ook die charmante paarse reistas was er weer. Ik hield met een van mijn wielen haar handvat vast toen we samen de bagageband afgleden. Los van het feit dat wij als koffers en reistassen als de dood zijn dat we van onze baas worden gescheiden... draag je de verantwoordelijkheid om de baas zijn tandenborstel, boxershorts en wandelschoenen te vervoeren.
Traveling apart together
We rolden met een flinke vaart over de bagageband. Op een gegeven moment gingen we zo hard dat bij een splitsing 'mijn liefje' rechts ging en ik links. Ik heb haar de hele week niet meer gezien en mijn baas ook niet. Op een gegeven moment had ik een vermoeden dat ik de enige koffer van onze singlereis was die niet aan boord lag. Ik dacht nog: scan dan het label met de code erop, dan zien jullie waar ik heen moet en bij wie ik hoor. Dat geval om mijn nek kriebelt zo maar ik moet het om als ik met de baas op reis ga. Doe er dan ook wat mee Cor en Don! Intussen had ik wat contacten opgedaan op de bagageband. Zo ook met een pilotenkoffer van Cor en Don. Zaterdag kwam ik hem weer tegen bij bagageband 23. Hij had die week met de baas wat vluchten gemaakt en kwam net terug uit Barcelona. Hij wist me te vertellen dat Cor of Don donderdag met mijn baas zou bellen en dat dat nog steeds niet gebeurd was. De pilotenkoffer zei niet meer blij te zijn met zijn baan als koffer van een piloot bij Cor en Don. Hij schaamde zich zelfs want Cor en Don communiceren niet duidelijk met hun klanten en komen hun afspraken niet na.
Zero points
Ik mis hem... mijn baas. Morgen is het maandag en dan komt hij gelukkig terug. Tot die tijd blijf ik zitten waar ik zit en verroer me niet. Dan doen Cor en Don immers ook. Dit ondanks een pittig Twitterbericht van mijn baas waar ze niet op gereaegeerd hebben. Ook tijdens diverse telefoontjes kregen mijn baas en de reisorganisatie nul op het request. Ze konden niet achterhalen waar ik was en ik stond al die tijd bij bagageband 23. Daar waar alles een week geleden begon met 'the drop'... is de service, communicatie en professionaliteit van Corendon een flop.
